woensdag 5 februari 2014

Bloed geven!

Na het voetballen ging de club terug naar Qabala en bleef ik helemaal alleen achter in de grote stad Baku. Tijd om de bloemetjes buiten te zetten? In ieder geval even wezen shoppen in de binnenstad, want er is veel endirem! Korting! ivm. Satis = uitverkoop.

Niet goed kunnen slagen op een paar schoenen, onderbroek en t-shirt na...
Wel nog even wezen kijken bij de Alma Store



Maar hier helaas gewone prijzen...

De volgende dag pikt Safura mij met chauffeur op. Zij is manager van de club en de grote regeldame. Ik moet eerst foto's gaan maken en daarna bloed prikken en een soort medisch onderzoek omdat ze zeker willen weten dat ze geen mensen binnen halen met enge ziektes enzo. Ik dacht eerst ammehoela! Maar tijdens googlen kwam ik erachter dat veel meer landen dit doen, Nieuw-Zeeland, Canada en Australiƫ bv.
Oh een international medical center..
Maar in ieder geval wel even opletten dat de naalden steriel uit de verpakking komen.....
je gaat me geen pijn doen he.. 
ah net zo soepel als bij de bloedbank
Het ging erg soepel, steriel, dus geen probleem; problem jox!
Daarna nog twee hele snelle gesprekken. Did you have any illnisses? No? Okay you're fine!
En nu nog even afwachten wat de bloeduitslagen worden, maar dan krijg k dus mijn werk- en verblijfsvergunning. Hatsjee!
Ik wil jullie ook nog even het kantoor van de club laten zien...Erg leuk.



Linksboven is Safura bij de ingang, daarnaast de enorme hal en de panoramafoto is een deel van het kantoor. In het toilet een riant bubbelbad. Zag er niet naar uit dat het regelmatig gebruikt werd, maar toch.
Ik heb hier een bakkie gedaan. Daarna regelen ze voor mij een chauffeur die mij naar Qabala brengt. 3-4 uur, 220 km, voor 15-20 manat = 15-20 euro!

Mijn chauffeur heet Yassar, rijdt gelukkig goed en veilig. En heeft zoals veel mensen hier een rij prachtige gouden tanden in zijn mond. Onderweg doen we nog wel 'Chai wachte' = thee tijd of ook wel peukepauze! In dit geval thee + een heerlijke kotlet. 

driver Yassar

In een bepaald gebied plots slagerijen met pal daarvoor de
levende have. Dit blijken nomaden die zomers met hun kudde
de bergen in gaan en in de winter staat het vee op stal. Een deel
wordt geslacht en hier langs de weg verkocht. 

Chai wachte
Dat was hem weer voor vandaag. Het is hier nu half twaalf. Ik ga langzaam maar zeker een tukkie doen.

Goruserik! De taal is lastig, maar daar vertel ik een andere keer meer over, okay?





Geen opmerkingen:

Een reactie posten