Zaterdag 18 januari onderteken ik mijn contract!
Maar je merkt wel dat ze graag willen. Ook in Qabala wordt enorm geïnvesteerd. Niet altijd voor de gewone man, maar dat wordt ook beter, want Azerbaijan is een van de weinige landen waar er een enorme economische groei is en daardoor is er ook voor veel mensen werk!
Daarna naar de hoofdstad Baku. dat is 3 uur rijden van Qabala en ligt aan de Kaspische zee. Een grote stad met 2,4 mln inwoners! En het lijkt wel of het hele land om Baku draait. Hier zie je veel welvaart, met name in het centrum met moderne winkels, auto's, uitgaansgelegenheden. Ze willen uitbouwen naar een soort Abu Dhabi, maar dan aan de Kaspische zee. Hier vinden ook de eerste Europese Spelen plaats in 2015. Aan alles zie je dat het land zich heel graag snel wil ontwikkelen. Ik vergelijk het steeds met een enorme sprong in de tijd.
Als Nederlander ging je bv. slapen in de jaren 50 en als je wakker wordt zit je in 2014 met alle (on)mogelijkheden van dien. 20 jaar geleden is Azerbeidzjan onafhankelijk geworden van de Russen en sindsdien zijn ze met een enorme inhaalslag bezig. Met als gevolg dat een groep mensen alle welvaart en luxe hebben zoals wij dat kennen, maar een hele grote groep niet. Onderwijs, infrastructuur en noem maar op moet nog ontwikkeld worden om de aansluiting te kunnen maken.
in de 'engelse' taxi |
Baku centrum |
Op stap in Baku met van links naar rechts Shahin(chauffeur), Halim(coordinator), Stan, mijzelf, Zakkariyya, Ur(keeperstrainer) |
De coördinator en keeperstrainer zijn Turks. Er wordt vodka en raki geschonken. De vodka wordt na een toast in een keer achterover geslagen. En er worden voldoende redenen gevonden om te toasten. Na een paar keer houd ik me maar bij bier.;-)
De volgende dag met een klein beetje watten in het hoofd gaan we terug naar Qabala. Eerst heb ik nog wel een bezoek gebracht aan Erkemed , een bedrijf waar ik alle benodigdheden voor de medische staf mag bestellen. Ik voel met net Sjakie in de chocoladefabriek.
samen met de eigenaar van Erkemed |
De volgende dag, maandag 20-01, is er een herdenkingsdag.
Zwarte Januari (Azerbeidzjaans: Qara Yanvar), ook wel het Januaribloedbad (Azerbeidzjaans: Qanlı Yanvar) genoemd, was een onderdrukkingsactie van Sovjettroepen in de nacht van 19 op 20 januari 1990 tegen een anti-Sovjetische opstand in Bakoe. Deze actie kostte officieel meer dan 130 mensen het leven, voornamelijk Azerbeidzjanen. Officieuze bronnen melden een dodenaantal variërend van 300 tot 800 doden.
Zwarte Januari wordt door de Azerbeidzjaanse bevolking als de wedergeboorte van de Azerbeidzjaanse republiek gezien. De gebeurtenis legde het fundament voor een onafhankelijk Azerbeidzjan.
In Azerbeidzjan werd 20 januari verklaard tot een officiële rouwdag.
Heel indrukwekkend , zeker als je bedenkt hoe kort dat nog maar geleden is. Deze dag is te vergelijken met onze 5 mei. Herdenken van de mensen die gevallen zijn in oorlogstijd en waar we onze vrijheid aan te danken hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten