Wat een week!

 

Vandaag, 23 maart, is onze oudste dochter Lente 11 jaar geworden. Hiep hiep hoera!! Ik moet eerlijk zeggen dat ik een traantje heb weggepinkt dat ik er niet bij kan zijn..Maar vanmorgen wel life via skype gezongen en kadootjes uitgepakt. Was erg gezellig! op Facebook een grappig, denk ik filmpje..

De week begon toen ik eenmaal door had dat ik hier 'gewoon'nog een week vakantie had, vanwege het Perzisch Nieuwjaar! Daarvoor verwijs ik naar vorige berichten. Bij Stanley en Ria zijn twee vriendinnen, Ingrid en Ada , op bezoek. En zij willen natuurlijk graag van alles zien en meemaken. Gelukkig mag ik mee!

Dinsdag gaan we naar Sheki, een oud bergdorpje. Ik ben er al een keer alleen naar toe gereden, maar je moet als je in Sheki bent zeker het gerecht Piti hebben gehad en de Karvansaray hebben gezien. En dat heb ik allebei nog niet....

Stanley achter het stuur en op een prachtige zonnige Lentedag rijden we ongeveer een uur over de afwisselende wegen van Azerbaijan! Afwisselend want er is niet alleen van alles te zien, maar de kwaliteit van de weg is ook nog al afwisselend;-) Dan weer heel goed en dan weer een kuil oid...Maar de dames achterin houden zich prima!

Over het algemeen is het een mooie weg met prachtige uitzichten op de Kaukasus!

Schitterende uitzichten en ook overal foto's van of de huidige president of ,
zoals hier van de vorige ..van zijn vader

De bus van Qabala naar Sheki

In Sheki gaan we eerst naar the Shan's Palace, zie hiervoor een ander verhaal. Dan een bakkie chai en daarna naar het prachtige hotel de Karvansaray. Binnen in het hotel is een grote open ruimte en , dat is toevallig, daar zijn ze druk aan het repeteren voor het Novruz! Kinderen in mooie jurkjes aan het dansen en een Azerbeidzjaanse zangeres bezig met filmopnamen!

vlnr: Ingrid, Ria, Stan en Ada

chai wachte = thee tijd

 

En je moet in Sheki de lokale specialiteit eten, Piti. Iets met lamsvlees in een soort kruik met soep, maar eigenlijk hebben we geen idee. Tot we in het restaurant komen.

In een soort van pot van klei zit lamsvlees, vruchten, hard en vloeibaar vet. Eerst moet je brood op een bord doen en dan schenk je er wat vocht/vet overheen en dat eet je als eerste op..Als je echt van schaap/lam houdt lik je e vingers hierbij af! Een hele onmiskenbare smaak...Daarna eet je op wat nog in de kelk zit. Dat vond ik wel aardig smaken..;-)  Vooraf hadden we heerlijk brood met een tomaten salade(wat wel op bruschetta's wordt gedaan) en een yoghurtsaus. Het voorgerecht smaakte eigenlijk het beste..
We hadden er wijn en bier bij voor de prijs van 28 manat!! Met z'n vijven, huh?! Vraag niet hoe het kan, maar geniet ervan...

Ik heb in Sheki nog gesolliciteerd naar een ander baantje, maar het was niet druk genoeg....

Morgen meer....Spannend....

Perzisch Nieuwjaar! Novruz!

Noroez (Perzisch: نوروز, betekenis: [De] nieuwe dag) (andere transliteraties: Nowruz, Nowrouz, Nooruz, Nevruz, Navruz, Nauroz of Nawroz) is hetPerzisch nieuwjaars- en voorjaarsfeest.[1]

Het festival op of rond 21 maart wordt gevierd. Sinds 2009 staat Noroez vermeld op de Lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid. In 2010 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 21 maart erkend als de Internationale Dag van Noroez en beschreven als een lentefeest van Perzische oorsprong.[2]

Het feest wordt in onder meer Iran (Perzië), Azerbeidzjan en Afghanistan gevierd op de dag van de lentenachtevening, als de zon pal boven de evenaarstaat. In Europa is dat het begin van de lente. In de genoemde landen is Noroez het grootste feest van het jaar. Het is de dag dat mensen nieuwe kleren aantrekken, lekkere hapjes eten, bij elkaar op bezoek gaan en cadeautjes weggeven. Het is een feest waarvoor de huizen grondig worden schoongemaakt en versierd met bloemen, slingers en allerlei mooie voorwerpen.

Noroez betekent de terugkeer van de zon en van het licht.

Novruz Bayram!

Vandaag wordt vlak naast ons hotel het Perzisch Nieuwjaar, Novruz, gevierd! Als de dag aangebroken is dat het net zo lang licht is als donker dan wordt de nieuwe Lente ingeluid. Alle slechte dingen uit de donkere wintertijd moeten achter je gelaten worden. Dat gebeurt door bijvoorbeeld het huis schoon te maken, nieuwe kleren te kopen en over vuur te springen..!

Naast het hotel is een groot geasfalteerd terrein wat helemaal is ingericht met een podium, lange tafels met allerlei lekkers, demonstraties etc.etc. Het hele dorp loopt uit en iedereen is op zijn Paasbest gekleed!

Het ziet letterlijk zwart van de mensen

 

De symbolen van Novruz: Lekker eten, veel cake, opkomende mout, de kale man(winter), de andere zomerse man en het springen over vuur...Met gevaar voor eigen leven spring ik over de enorme brandende houtstapel.;-) Wel mooi de negatieve zaken achter me gelaten! Kan ik iedereen aanraden..!

Ria, Ingrid en Ada worden aan een tafel uitgenodigd om mee te eten en chay te drinken

 

 

Muziek, mooi geklede mensen, demonstraties en een fantastische koorddanser en nog veel meer. Er was veel te zien en te beleven!

Een mooie dag en prachtig weer.

Ik ben benieuwd wat er de komende dagen nog op het programma staat!

Terug in Qabala!

Dat is lang geleden!
Even een korte update. De club heeft voor mij een werkvergunning en verblijfsvergunning aangevraagd. Want je krijgt een visum voor een maand en dan zou je elke keer terug moeten en dat is niet zo handig......Maar in dit geval lukte het niet om de definitieve documenten binnen 6 weken klaar te krijgen, maar om met Johan Cruijff te spreken:"Elk nadeel heb zijn voordeel!" In dit geval betekent het dat ik, omdat mijn visum is verlopen en ik dus illegaal(weet ik ook hoe dat voelt..) in het land ben,  ik bij het verlaten een boete moet betalen van ongeveer 380 euro!  Dat is een nadeel, maar het voordeel is dat ik Nederland opnieuw een visum aan moet vragen bij de Azerbeidzjaanse ambassade in Den Haag. Dat duurt normaal 2 weken. Daarom heb ik plotseling 2,5 week vrij! In plaats van de eerst afgesproken 1 week, toch een voordeel...Dus ik kan mee op wintersport naar Blatten, CH en daarnaast ook nog familie en vrienden bezoeken! Het was een toptijd. Een heerlijke wintersport gehad met Tonnie, Lente en Emmay, maar ook met broer Johan en de familie Caesar! Uitstekend weer, supersneeuw en veel gezelligheid. Bovenal een gave 50-ste verjaardag! 's Ochtends in een versierd appartement wakker geworden met lieve en mooie kadootjes. Daarna een gave skidag en 's avonds een topverrassing met een schitterend gemonteerde film door Gehrard van allerlei aan elkaar geplakte ingestuurde gelukwensen van door Tonnie benaderde familie en vrienden. Prachtig en ontroerend! Heel erg bedankt! Kijk op mijn facebook voor berichten en het filmpje van mijn gezin en de fam. Caesar, Gehrard, Marja, Max en Hannah.

Maar aan alle pret komt een einde dus op zaterdagnacht 16 maart brengt Tonnie mij naar Schiphol voor een vlucht naar Parijs en vandaar naar Baku, Azerbaijan. En er gebeurde van alles, ga er maar even goed voor zitten.

Eerst kom ik er bij Ede achter dat ik mijn rijbewijs en bankpasjes vergeten ben..Dus Tonnie geeft plankgas en we halen ze snel op. Uiteindelijk ben ik ruim op tijd, we moeten alleen even de bekeuringen afwachten..
Daarna word ik in Parijs aangesproken door een 'stomme' dame, die met een heel officieel formulier mij geld vraagt voor een goed doel. Parijs en goede doelen gaan goed samen(Roparun) dus ik geef haar mijn klein geld(achteraf gelukkig) en dat is ongeveer 2 euro. Enkele meters verderop waarschuwt een Francaise mij dat dit allemaal een scam is! Oplichters dus, als ik me omdraai en verhaal wil halen is de dame gevlogen....
Met Azerbaijn Airlines heb ik een uitstekende vlucht naar Baku. Bijna ouderwets goede service! Niet gelogen, met warme doekjes, prima eten, vriendelijk personeel en ze komen regelmatig langs met eten en drinken... Dat doen ze toch niet meer bij de KLM of wel Josien?
Maar dan gebeurt het volgende: Bij de bagageband in Baku kan ik wachten tot ik een ons weeg, maar mijn rode en paarse koffers(echt waar..) komen niet aangerold. Dus naar de balie waar een formulier wordt ingevuld en ze zeggen dat ik word gebeld, onthoud dit, als de bagage is aangekomen...
Hierdoor moeten de vrouw van Stanley en haar twee vriendinnen, Ada en Inge, extra wachten omdat ik met hun mee mag rijden naar Qabala. Uiteindelijk, na een gezellige rit, komen we om ongeveer 24.00 uur aan bij het Qafqaz sport hotel aan. "Do you want the same room?" Ja lijkt me wel, want een heleboel spullen en kleren had ik laten staan en liggen natuurlijk. Maar wat blijkt, die zijn niet meer op de kamer...alles was weg....Ik naar de receptie..., Nee die hadden ze toch maar in dozen even opgeruimd. Morgenvroeg kon ik die weer terug krijgen..No problem....Problem joch... En dat was eigenlijk ook zo...maar ja, je staat raar te kijken...De volgende ochtend heb ik afgesproken met onze tolk Zakkariyya. Ik wil hem bellen of hij naar het hotel wil komen en dan blijkt dat mijn telefoon het helemaal niet doet....Weet je nog dat het vliegveld mij zou bellen? Dus ik bel hem met de hoteltelefoon en hij komt, toch wel zo gemakkelijk. Iemand die en Engels en Azerbeidzjaans spreekt....
De spullen komen keurig in dozen op mijn kamer en ik kleed me om in de club trainingskleren. Dan bevestigt Zakkariyya wat Ria, de vrouw van Stan al had gedacht....in verband met Perzisch nieuwjaar, Nowruz  http://nl.wikipedia.org/wiki/Noroez  heeft de hele club deze week vakantie!! Alle jeugdspelers zijn naar huis, alleen vandaag is er een wedstrijd van onder 17, maar daarna is het Bayram= vakantie ! En ik ben nog maar net terug?! Ik val met mijn neus in de boter. Het schijnt groots gevierd te worden met veel eten en drinken en allerlei activiteiten, waaronder over vuur springen...! Dat gebeurt vrijdag, ik kan niet wachten..
Het wordt gevierd op de dag dat het net zolang donker is als licht, het begin van de Lente. Je huis moet aan kant, de tuin bij gewerkt etc. etc.
enkele symbolen zijn te zien op onderstaande foto

het ontspruitende mout als begin vd Lente

en natuurlijk eten

 

Mijn telefoon moet officieel geregistreerd worden. Dat duurt een paar dagen, dus ik hoop maar dat ze me kunnen bereiken ivm mijn bagage.. De volgende dag bellen we zelf maar even en dan kunnen we regelen dat de bagage vrijdag in Qabala is met een binnenlandse vlucht. Nou prima, dat is klaar!

Ilkin , een van de doktoren,  had al eens gezegd dat hij zo ongeveer 3-4 km van de club afwoont. Dat lijkt me heen en weer een mooi loopje. Maandagmiddag gaan we dat met de auto even verkennen. Bij het huis aangekomen worden we gastvrij onthaald met chay en koek, cake en chocola! We mogen ook niet snel weg, want we hoeven toch negens naar toe??
Ilkin woont met zijn vrouw en dochtertje van 4 bij zijn ouders in. Dat kan daar prima. Ze wonen riant. De wegen in de wijk zijn allemaal zandwegen en ze zijn stomverbaasd als ik vertel dat zelfs onze fietspaden dwars door de bossen geasfalteerd zijn...Centrale verwarming kennen ze ook hier niet. Een houtgestookte kachel zorgt voor de nodige warmte. De vader, leraar Engels!, vertelt dat ze al heel lang wachten op het aanleggen van cv.

stenen muren om het huis en een grote ijzeren poort als toegang

heel gastvrij!

mooi groot huis en veel grond

's Avonds in het hotel eet ik gezellig met de dames  in het hotel, nog even skypen met thuis en een zeer enerverende reis en dag is voorbij....

De volgende dag begint net zo enerverend, want 's nachts heeft het zo hard gewaaid dat het dak van een vd gebouwen vd club er volledig is afgewaaid en op het slaapgebouw(dormitory) is terecht gekomen. Een geluk bij een ongeluk dat er geen enkele speler aanwezig was. Dus gelukkig geen gewonden alleen een auto beschadigd. De gebouwen moeten zsm. hersteld. Stanley pleegt wat telefoontjes om dat te regelen. Hopelijk kunnen de jongens aanstaande maandag gewoon weer op hun kamer slapen...

links zijn de slaapzalen en rechts de school voor tourisme en kantoren
 daar is het volledige dak nu vanaf!!

 De kop is er weer af!!